Današnji dan označava godišnjicu stravičnog masakra na Vračaru koji je potresao celu Srbiju. Ispred škole i Tašmajdanskog parka vladaju muk i tišina, dok ljudi dolaze da odaju počast tragično ubijenoj deci. Uoči godišnjice, postavljen je video bim ispred spomenika Desanke Maksimović na Tašmajdanu, gde su prikazane fotografije ubijene dece uz emotivne opise.

Kiša koja pada danas nije sprečila ljude da dođu i upale sveće, ostave cveće, i upišu se u knjigu žalosti. Reporter Republike javlja da ljudi samo stoje nemo i gledaju u likove dece, komentarišući kakva su to divna deca bila. Imena ubijene dece su Bojana Asović, Andrija Čikić, Ana Božović, Mara Duša Anđelković, Adriana Dukić, Dragan Vlahović, Sofija Negić, Angelina Aćimović, Ema Kobiljski.

Putokazi u obliku ptica postavljeni su od OŠ „Vladislav Ribnikar“ pa sve do spomenika na Tašmajdanu, gde su prikazani slajdovi sa fotografijama dece uz opise poput „sreća“ ili „čisto srce“ za svako dete. Danas se cela Srbija seća ovog tragičnog događaja i odaje počast nedužnim žrtvama.

Prema rečima ljudi koji su došli da se poklone deci, Bojana Asović se opisuje kao duhovita, uporna, brižna i hrabra, Andrija Čikić kao maestro, drugarčina, mali princ, Ana Božović kao ljubav, radost, čisto srce, Mara Duša Anđelković kao svoja, pametna, dobra, Adriana Dukić kao nasmejana, kreativna, vesela, Dragan Vlahović kao blagodotan, harizmatičan, dostojanstven, Sofija Negić kao plemenita, autentična, kreativna, Angelina Aćimović kao umetnost, ljubav, dobrota, Ema Kobiljski kao radost, hrabrost, ljubav.

Na ovaj dan, srca su teška i suze teku, ali se zajednički sećamo ovih nedužnih žrtava i činimo sve što je u našoj moći da ih ne zaboravimo. Poruke podrške i saosećanja se upućuju porodicama i prijateljima stradalih, dok se nada za bolju budućnost i preventivne mere ostaje kao svetla tačka u ovom tamnom trenutku.