Glumica Rada Đuričin, jedna od najpoznatijih i najcenjenijih glumica naše kinematografije, sahranjena je danas na Gradskom groblju u Vršcu, u skladu sa njenom poslednjom željom. Đuričin je želela da bude pokopana u svom rodnom gradu i nije želela komemorativni skup. Na sahrani su bili prisutni samo najbliži članovi porodice, kako je i bila njena želja.
Glumica je sahranjena u porodičnoj grobnici sa roditeljima, sveštenikom Marinkom i njegovom suprugom Milevom. Iako nije održan svečani govor, Đuričin je dobila aplauz od prisutnih, što je bilo iskazivanje poštovanja prema njenom životu i radu.
Na sahrani je govorila i njena prijateljica Vesna da Vinča, koja je istakla da je Rada ispunila sve svoje želje u životu, živela je dug i srećan život, pun ljubavi i radošću. Vinča je opisala Đuričin kao mudru i filozofsku osobu, koja je bila poznata po svom stilu i humanitarnom radu.
Na sahrani su se oprostili brojni kolege glumci, reditelji i druge ličnosti iz sveta kulture, poput Ivane Vujić, Ljubiše Ristića, Vjere Mujović, Ivana Bosiljčića i Lav Pajkića, koji je prisustvovao kao državni sekretar u ministarstvu kulture.
Rada Đuričin preminula je u Beogradu 4. septembra u 91. godini. Svojim ulogama i blagom ličnošću ostavila je neizbrisiv trag u srpskoj kinematografiji i pozorištu. Njeni kolege i prijatelji se sećaju njenog osmeha, dobrote i ljubavi prema svetu, a Radoš Bajić je istakao da je Đuričin bila inspiracija za mnoge i da nas je podsećala da moramo biti bolji.
Đuričin će ostati upamćena po nezaboravnim ulogama, poput Živke iz serije „Selo gori“, koja je osvojila srca publike širom regiona. Njena smrt je veliki gubitak za srpsku kulturu, ali će se sećanje na nju negovati kroz njeno umetničko nasleđe i delo koje je ostavila za sobom.
Rada Đuričin bila je i ostala velika glumica, humanitarni radnik i filozof, čije će prisustvo nedostajati mnogima. Njena ljubav prema životu i umetnosti inspirisala je brojne generacije, a njeno nasleđe će živeti kroz njene uloge i dobra dela koja je činila tokom svog života. Počivaj u miru, draga Rado.
