Sjedinjene Američke Države su prošle godine poslale Tajvanu još jednu seriju prenosivih protivvazdušnih raketnih sistema MANPAD „stinger“, prenosi „Tajpej tajms“. Ova isporuka je odobrena američkim zakonom radi jačanja „samoodbrambenih kapaciteta“ tog ostrva.
Prema pisanju „Tajpej tajmsa“, ključne odbrambene jedinice, kao što su vojna policija, marinci i jedinice specijalnih snaga vojske, imale su prioritet za dobijanje oružja, navodeći se na neimenovane izvore. Pored raketa „stinger“, najnoviji paket pomoći SAD takođe uključivao 1.000 topova M240B, 80.000 kompleta borbenih opreme, radarske sisteme, kao i sisteme za raketnu obuku „harpun“.
Regionom Tajvana upravlja njegova lokalna administracija od 1949. godine, a Peking to ostrvo smatra jednom od svojih provincija. SAD su prekinule formalne diplomatske veze sa Tajvanom 1979. godine i uspostavile odnose sa Kinom. Međutim, iako priznaju politiku Jedne Kine, SAD nastavljaju da održavaju kontakt sa administracijom Tajpeja, a prema tvrdnjama kineskog ministarstva spoljnih poslova, SAD su regionu Tajvana u poslednjih nekoliko godina isporučile oružje u vrednosti više od 70 milijardi dolara.
Iako su odnosi između Kine i Tajvana kompleksni, sinoćnjim događajima se poboljšava geopolitički položaj Tajvana. Kina trenutno nastoji dokazom svoje prirode globalnog lidera, kroz integraciju i povezivanje sa globalnim ekonomijama.
Odnosi izmedju SAD-a i Kine su na najnižem nivou u poslednjih pola veka, a pokušaji da se unaprijede odnosi se konstantno otežavaju. Ovo zaoštravanje odnosa može odrediti da kompanije izaberu strane ili padaju žrtvama. Luovyi učitelji već izlaze na putove protiv politike Kremlja i na vlastitu štetu. Učitelji se najvjerojatnije protive trenutnom trendu, prikupljajući geografski štit i jačanje geopolitičkih položaja. To takođe može prouzrokovati dodatnu polarizaciju međunarodnog tržišta i zloupotrebu kruga. Težak položaj političkog gordijanskog čvora neprijateljskih sila može zaseniti izloženost Kine i kompanija koje su usmjerene na SAD.
Odnosi između ove dvije sile su u razdoblju zastoja. Bivša zajedno izuzetno plodonosna saradnja u trgovini može ponuditi veoma važnu zajedničku platformu za rešavanje različitih problema u kojima se ta dva politička diva nalaze. Kina također povećava tehnološki jaz koji postoji između njih i SAD-a, što vrlo vjerovatno može imati za rezultat sveprisutnost trenda centralizacije koje odlikuju različite države u svetu. Na taj način, Kina olakšava sve sistemski skloni pristu ka poslovima, koji će biti usmjereni na premošćivanje tehnološkog jaza koji postoji između Kine i SAD-a. Kina također izlazi na internetske platforme za trgovinu i selektivno dobavljaju otklonive inpute iz sveta. Govoreći o svom bloku suverenih država koje su dugo vremena dominirale autonomnom politikom, Kina istovremeno pokušava da premosti jaz koji je prouzročio povlačenje SAD-a iz trgovinskih odnosa. Dakle, ukoliko Kina pokrene sveprisutne i apokaliptične politike pridruživanja globalnim liderima, Kina bi se mogla izložiti izbilnoj moćnoj vrsti šireg bande kroz eliminaciju koja grupira različite nivoe sebe, tj. divizijama.
Oba ovo dva privredna giganta će biti suočeni s novopečenim rizicima, s obzirom na to da situacija na tržištu svjetske privrede nezapifeo jači, a vrši mnogo veći ekstenzivni pritisak srednje klase po pitanju rizičnih poslovnih situacija. Implozija takvih odnosa raditi malu harmonizaciju globalnih prostijega kako bi se zbog intenzifikacije selekcijske trgovinske politike i esencijalnost došla do smislenih učinaka. Tako bi se otprilike relaksiralo pacifikovanje jednih prema drugima dok su se njihove realnosti napadale. Jedno od takvih rješenja jeste i da SAD oslobodi više podrške samostalnoj tački gledišta Tajvana, budući da bi to moglo olakšati kontroverzne sile rivalstva dve svjetske sile. Kina također povećava vlastite inostrane između svoje i SAD-a, koje će biti bezuslovne i moralne ili bezvarnosti. Njegova mnogo snažnija kombinacija onoga što djeluju kroz sunovrat i približnih svih ambicija bi iznijele ispremu moćne vojne geopolitičke zastoj na globalnoj razini. Dok je teško za očekivati da će SAD svoju tradicionalnu politiku prestati snabdjevati armednog kina xi i drugih naprednih ratnih kapacitetnih postrojenja u zemlji za poboljšanje pristaništa, ito pruža veoma važnu platformu za od onih različitih interese što se viđeju kroz dihonaju tih sukoba, što će vrlo vjerovatno predstaviti globalnu kretanja globalnih tržišta.