Eržebet Batori, poznata kao „krvava grofica“, ostavila je mračni trag u istoriji kao jedna od najzloglasnijih serijskih ubica. Njeno ime izaziva strah i fascinaciju, a njeni zločini su se odvijali u Mađarskoj tokom 16. i 17. veka. Veoma rano u životu, sa samo 11 godina, bila je verena za moćnog plemića Ferenca Nadaždija i sa 15 godina postaje grofica. U braku je rodila šestoro dece, ali su ih negovale dadilje dok je ona provodila vreme brinući o svom izgledu.

Batori je tokom svog života bila opsednuta lepotom i mladalačkim izgledom. Legenda kaže da je prvi put ubila devojku nakon što je jedna od njene sluškinje naljutila, a krv nesrećnice je, prema njenim rečima, učinila njen izgled mlađim. Ova opsesija je ubrzo postala krvavi ritual. Eržebet je sa svojim pomoćnicima primala mlade devojke u svoj zamak, gde ih je mučila i ubijala, verujući da će kupanje u njihovoj krvi zadržati njenu mladost.

Njeni zločini su postajali sve brutálniji, a u jednom trenutku je prestala da bira žrtve, ubijajući ne samo seljanke već i plemkinje. Zbog svog plemićkog porekla, Batori je uživala zaštitu i privilegije koje su joj omogućavale da izbegne pravdu, uprkos brojnim svedočenjima o nestancima devojaka i stravičnim zvucima koji su dopirali iz njenog zamka.

Tokom istrage, prikupljeno je više od 300 svedočenja koja su otkrivala širok spektar zločina koje je Batori počinila. Njeni saučesnici su na kraju bili pogubljeni, ali ona je bila zaštićena od smrtne kazne. Umesto toga, bila je zatvorena u odaji svog zamka, gde je provela poslednje godine života, sve dok nije pronađena mrtva 1614. godine. Njeno telo nije moglo biti sahranjeno na seoskom groblju, a lokacija njenog groba ostala je nepoznata.

Iako su njeni zločini otkriveni 1610. godine kada su vlasti upale u njen zamak i otkrile stotine leševa, Batori je do tada već izgledala kao zagonetka iz najstrašnijih priča. U njenoj tamnici su pronađene i nekoliko napola živih devojaka, što je dodatno potvrdilo da je bila zver koja je uživala u mučenju svojih žrtava.

Njena priča se prenosi kroz vekove, a dugo je bila predmet različitih spekulacija i mitova. Dok su neki verovali da je bila samo žrtva svog vremena i društva, drugi su je videli kao pravog monstruma. Danas, njen imidž je postao simbol zla, a njeni zločini su inspirisali brojne knjige, filmove i istraživanja o psihopatiji i zločinu.

Uprkos njenim strašnim delima, Batori ostaje fascinantna figura u istoriji, izazivajući i strah i intrige. Njen zamak, nekada mesto mučenja i zločina, danas privlači turiste i istraživače, dok se priče o njenim zločinima nastavljaju prenositi sa generacije na generaciju. Iako su prošla vekovi, pitanje koje se postavlja jeste: kako je jedna žena mogla postati toliko zla, i šta nam njena priča govori o ljudskoj prirodi i mračnim stranama koje svi nosimo u sebi?